Column Ernst de Jong: 'Het perfecte plaatje in de Tweede Kamer'

Ernst de Jong is een 56-jarige geboren Amsterdammer die sinds 2006 in Nieuw Oosteinde woont. Hij werkte 28 jaar als handelaar in grondstoffen, maar timmert dit jaar als zelfstandig ondernemer aan de weg. Naast diverse opdrachten als Consultant en Interim Manager, verkoopt hij bestaand hout, uit Rusland in de Benelux. Dit hout wordt weer gebruikt in het interieur of er worden weer meubels van gemaakt. Schrijven vindt hij leuk, vandaar dat hij zich aansloot bij de redactie van Radio Aalsmeer en nu ook als columnist. Iedere twee weken verschijnt er een pennenvrucht van zijn hand. Vandaag column nummer 44: ‘Het perfecte plaatje in de Tweede Kamer’.

Laten we meisjes niet opvoeden en opgroeien als sneeuwvlokjes, maar laten we vrouwen met ballen creëren.

Tsja, ik denk dat elke man, ongeacht huidskleur, achter dit statement staat “laten we vrouwen met ballen creëren”. Het is alsof Hugh Hefner uit z’n graf herrijst en denkt: “Dat is mijn tekst.”

Dit waren overigens de gevleugelde woorden van mevrouw van der Plas die ons namens de BBB partij vertegenwoordigt in de Tweede kamer. Dit relatief nieuwe parlementslid is, wat mij betreft, een natuurtalent die in klare taal haar mening geeft en opkomt voor onder andere Boeren, Bruine mensen en ook Blanke mensen. Ze werd, tijdens datzelfde debat, aangesproken door een collega van haar, de heer de Hoop, die haar verzocht om niet meer in termen van ‘zwart’ of ‘blank’ te spreken omdat, aldus de heer de Hoop, in onze taal blank voor ‘rein’ zou staan en dat zou impliceren dat zwart ‘onrein’ is. De woordkeuze zwart en wit zou de heer de Hoop beter bevallen. Op zich geen onredelijk verzoek van dit parlementslid, maar is het niet wat ver gezocht? Veel van onze woordenschat komt uit de Franse taal, en het Franse woord ‘Blanc’ kun je letterlijk vertalen in ‘Wit’. Goed een discussie die in de toekomst nog vaak gevoerd zal en moet worden. Ik sta er vrij blanco in.

Het debat verliep goed en werd met respect voor elkaar gevoerd. Totdat mevrouw Sylvana Simons, getooid met kleurrijke lippenstift, de aandacht naar zich toe trok door zich niet aan de spelregels te houden die we met elkaar hebben afgesproken teneinde de debatten in de Tweede Kamer ordentelijk te laten verlopen. Ze zou zich in de Tweede Kamer niet veilig voelen. Met weinig respect voor de voorzitter bleef ze interrumperen en luisterde ze vooral niet naar de voorzitter die er op een gegeven moment genoeg van had en met enige stemverheffing beweerde dat het opvoeden van haar kinderen gemakkelijker was dan het voorzitten van een debat in de Tweede Kamer.

Eerlijk is eerlijk, wanneer iemand zich werkelijk onveilig voelt in de Tweede Kamer of waar dan ook, dan is dat een serieuze zaak. Ik vraag me dan wel af, wat is de eerste reactie die in je opkomt op het moment dat je je onveilig voelt. Je kunt 112 bellen, je kunt blijkbaar ook je lippen nog even extra aanzetten in de hoop dat het gevaar daarmee wijkt, of dat je in ieder geval goed in beeld komt op het moment suprême dat het zogenoemde gevaar je aanvalt. Het is jammer dat volksvertegenwoordigers het blijkbaar belangrijker vinden in beeld te komen dan daadwerkelijk het land te besturen. Misschien is het een overweging om de debatten niet meer te filmen of op te nemen, zodat de echte volksvertegenwoordigers zich kunnen concentreren op het debat in plaats van ‘het perfecte plaatje’.

Ernst de Jong

Foto: Pixabay

Gepubliceerd: 12 december 2021